maandag 22 april 2013

Bringing home baby

Het is wel even stil geweest hier in mijn blog en heb ik weer stof tot schrijven. Gelukkig was een maand geleden, de zwemloop in Amersfoort, een mooie herstart om training weer goed op te pakken. Sinds 7 februari veranderde met de aankondiging van mijn toekomstige beëindiging van mijn baan wel alles privé. Niet zozeer privé zelf als wel dat ik met een vol hoofd rondliep vol met ideeën om een nieuwe carrière te beginnen. Zin in 2013 met nieuwe mogelijkheden en ontwikkelingen. Wellicht voor mezelf beginnen en/of in combinatie met een nieuwe baan. Per 17 juni stopt mijn huidige baan.
De eerste weken stuiterde ik van de ideeën en mogelijkheden. Omdat het nieuw is vond ik het lastig los te laten met gevolg dat het trainingsschema op sportgebied overhoop lag. Maar de lente is gekomen, meer duidelijkheid en rust in het hoofd en een voorlopig heldere toekomst waar aan gewerkt word. Maar nu ook weer nieuwe trainingslust en drive.

Zo had ik gisteren 2 wedstrijden die ik voor mezelf als koppeltraining beschouwde met een pauze er tussen. Normaal is een koppeltraining 2 disciplines achter elkaar alsof je al echt een triathlon doet.

Eerst op het programma was om 11 uur een 46km tijdrit van ATC Almere in de Flevopolder. In de middag om 15 uur de 10km OXXIO prestatieloop van Spieren voor Spieren cityrun in Hilversum.

Hoewel ik in de ochtend weer naar excuses zocht van geen zin met dit mooie weer, pakte ik toch mijn fiets, na rustig ontbeten te hebben met Natasja en fietste me in (34km) van huis naar de startplaats in de Flevopolder. Altijd lekker omdat je je toch moet opwarmen voor een tijdrit. Ik dacht met vertrek om 09.30u nog goed bijtijds te zijn om ook nog even een plasje te plegen echter bleek ik 8 minuten voor de start te arriveren.
Bij de Inschrijf en voorinschrijftent keken ze me vertwijfeld aan en moest er gevraagd worden of ik nog wel mijn startnummer mocht krijgen. Ik had er namelijk al een halve uur van te voren moeten wezen. Maar ik mocht toch starten. Snel deed ik mijn been- en armwarmers uit, want het was warm in de zon, mijn nummer opgespeld, mijn rugzak bij de dames van de organisatie achtergelaten en meteen door naar de start. Daar liepen een aantal dames net terug van een briefing terwijl de eersten al startten. Dat ik de briefing had gemist kon niet echt spannend wezen, het parcours was hetzelfde als vorig jaar en ook dit keer weer 4 rondjes van 11,5km. Starten ging niet op nummervolgorde dus sloot ik aan bij de eerste starters.
Ik hield me maar voor dat ik vast iets moois ging doen want vorig jaar bij de kwart van de triathlon in Utrecht werd het ook zo laatsteminutenwerk met als gevolg dat ik met de minste verwachting nog aangenaam hoog eindigde.

Ik wist niet wat ik verwachten moest en had het voornemen om laag in zone D2 (intensief maar niet TE) te gaan fietsen. Het was immers een test voor mezelf. Echter lukt me dat ingehouden fietsen niet met opgeklopte adrenaline zo vlak voor de start. Ik zat al snel in D3 en opende met 37km/pu gemiddeld. Goh dat zit er dus al wel in die benen. Ok prima en doorgaan. En zo verslond ik de eerste 4 dames in de eerste ronde. Wel werd ik bij ronde 2 zelf verslonden door Diana Gorter die 20 of 40 seconden achter me startte. Uiteindelijk werd ik nog meer ingehaald door mannelijke en vrouwelijk tijdrijders. Desalniettemin eindigde ik met een PR in een tijd van 1u22m33s (uitslag). Die laatste 2km richting de finish perste ik er nog alles uit met een mantra tegen mezelf in de trapfrequentie 'Bringing home baby, bringing home baby, bringing home baby'. Dat werkt best goed op het laatste stuk. Je zelf pushen en in je mentaal gaan zitten en iets repetitiefs uitkramen in je hoofd.

Moe maar voldaan ging ik na de finish, na nog kort Susanne Pathuis te begroeten, naar de Theetuin in Eemnes. Een 14km afstand om goed uit te fietsen. Daar stond mijn trouwe Natasja op me te wachten met de auto. Dat zou tijd schelen omdat we de fiets naar huis moesten brengen en dan door naar Amersfoort station om daar voor het gemak de trein te pakken naar Hilversum.

14.30u kwamen we aan in Hilversum en na een korte plasstop in Cafe Cartouche gingen we naar de startplek op de markt waar we snel bekenden tegen kwamen als Rob Wildenburg maar ook Saskia Schagen die we aangespoord hadden mee te doen. Samen met Saskia ging ik aan de zijkant links staan en vertrokken 1m02s over de startstreep.

Wat zou me te wachten staan met het lopen, ik wist het niet en verwachtte niet veel na 94km (infietsen, tijdrit buffelen en uitfietsen). Ik was zwaar in mijn rode zones geweest dus wat pers je dan nog op een 10km lopen uit. Maar zoals meestal, als ik er weinig van verwacht, dan gaat het redelijk goed. Zo goed dat ik al hijgend en inspannend met bekenden onderweg een praatje maakte. Zo liep Hans van Tiramisu en Mark Appel me voorbij, kwam ik een oud collega tegen, en op 5km ook Rob Wildenburg nog even. Maar na 7,5km kwam daar toch echt de man met de hamer en was de juice op. De batterij kon niet veel geven en dus liep ik door in het standje overleven en volhouden. Niet erg prettig maar wel wetende dat ik het ga halen. In de laatste 500 meter pakte ik mijn mantra er nog even bij 'Bringing home baby, bringing home baby'. Met grote tunnelvisie heb ik gelukkig nog door hard schreeuwen van James Cooke nog wat support gezien van bekenden. Overigen vast over het hoofd, behalve mijn eigen trouwe support vlak voor de finish die in goed gezelschap van Fred, de man van Saskia, en hun dochter Willemijn ons naar binnen aanmoedigden.

Uiteindelijk in Hilversum een PR gelopen met 53m43s (uitslag) waar ik onder de omstandigheden tevreden mee was. Geeft ongeveer weer wat ik met een halve zou kunnen gaan doen, alleen dan buffel ik op de fiets in een lagere zone en loop ik een halve marathon. Moet lukken :-) toch?

Registraties

1 opmerking: