Oranje 250km had ik me ten doel gesteld voor Limburgs Mooiste. Maar oranje werd geel 100km. Na vorig weekend in de Ardeche met Ardechoise (zie verslag) op 203km me door de bezemwagen te laten ophalen en een aanhoudende verkrampte schouder, besloot ik verstandig te zijn en een kortere route te nemen. Ik kon nu niet goed inschatten of ik een 250km lekker zou fietsen en afzien tot op het tandvlees was geen optie meer. Samen met Natasja ging ik geel zwaar 100km fietsen, ieder op haar eigen tempo.
Limburgs Mooiste was dit jaar de slechtste editie waar ik aan meedeed gezien de kou en vele regen. Maar ondanks dat gingen we van start. Nog even snel bij de fietsenmarkt een windjackje gekocht en vroeg op weg vanaf 7.15u.
Bij de eerste beklimmingen kon ik al merken dat de tocht in de Ardeche me veel kracht in de benen had gegeven. Aan het tempo bij een stijgingspercentage van 9% kon ik zien dat ik sterker was geworden. Dat gaf een heel goed gevoel.
Hoewel mijn hartslag al snel bij de beklimmingen in de D3 en Weerstandszone zaten, voelden mijn benen sterk. Mede omdat de afstand 100km was, bleef ik in mijn tempo en kracht doorfietsen. Na 200km is 100km lekker kort en te overzien.
Tijdens de tocht werd ik niet meer ingehaald en haalde ik voor het eerst zelf fietsers in, zelfs in de beklimmingen. Dat gaf een totaal andere beleving aan de toertocht. Vorige week voelde ik me nog een Franse escargot nu een klimgeit. Zo uitgemergeld als ik vorige week fietste in de Ardeche zo heerlijk fietste ik in het Mergelland waar ik bijna ging denken alsnog een klimmer te zijn.
Mooiste vooruitgang is mijn staande beklimming op de Gulpenberg Oost op 45km. De staande klim geeft aan dat de basiskracht voor een klimtoer er weer in zit.
Natasja had haar eigen tocht over deze 100km en kwam 2 uur later moe maar voldoen aan over de finish. Trots heb ik op haar gewacht. Ook zij heeft progressie in haar benen.
Finishtijd 11:29, tijdsduur 4u14m met 24,2km/pu gemiddeld.
Filmpjes van mijn beklimmingen
Ritresultaat via bikeplanner
Profielen beklimmingen Limburgs Mooiste
Limburgs Mooiste was dit jaar de slechtste editie waar ik aan meedeed gezien de kou en vele regen. Maar ondanks dat gingen we van start. Nog even snel bij de fietsenmarkt een windjackje gekocht en vroeg op weg vanaf 7.15u.
Bij de eerste beklimmingen kon ik al merken dat de tocht in de Ardeche me veel kracht in de benen had gegeven. Aan het tempo bij een stijgingspercentage van 9% kon ik zien dat ik sterker was geworden. Dat gaf een heel goed gevoel.
Hoewel mijn hartslag al snel bij de beklimmingen in de D3 en Weerstandszone zaten, voelden mijn benen sterk. Mede omdat de afstand 100km was, bleef ik in mijn tempo en kracht doorfietsen. Na 200km is 100km lekker kort en te overzien.
Tijdens de tocht werd ik niet meer ingehaald en haalde ik voor het eerst zelf fietsers in, zelfs in de beklimmingen. Dat gaf een totaal andere beleving aan de toertocht. Vorige week voelde ik me nog een Franse escargot nu een klimgeit. Zo uitgemergeld als ik vorige week fietste in de Ardeche zo heerlijk fietste ik in het Mergelland waar ik bijna ging denken alsnog een klimmer te zijn.
Mooiste vooruitgang is mijn staande beklimming op de Gulpenberg Oost op 45km. De staande klim geeft aan dat de basiskracht voor een klimtoer er weer in zit.
Natasja had haar eigen tocht over deze 100km en kwam 2 uur later moe maar voldoen aan over de finish. Trots heb ik op haar gewacht. Ook zij heeft progressie in haar benen.
Finishtijd 11:29, tijdsduur 4u14m met 24,2km/pu gemiddeld.
Filmpjes van mijn beklimmingen
Ritresultaat via bikeplanner
Profielen beklimmingen Limburgs Mooiste
Geen opmerkingen:
Een reactie posten