vrijdag 21 januari 2011

Flirten met de binnenring

Gisteren weer geschaatst bij de Vechtsebanen in Utrecht nadat ik er 2 december 2010 voor het laatst geweest was. Sinds Flevonice mijn favorietste plek is om te schaatsen kom ik niet meer naar Utrecht. Gisteren kon Flevonice niet het mooiste ijs bieden en besloot ik maar weer eens af te reizen naar Utrecht. Mooie gelegenheid om het bochtenwerk te oefenen.

Vanaf het 1e rondje merkte ik dat ik totaal anders schaats met 1,5 maand geleden op de Vechtsebanen. Ik ben echt vooruitgegaan zeg! Dat is in snelheid, achterelkaar doorschaatsen en zowaar de bochten gingen na 1 rondje al snel goed. Al gau kon ik de bochten compleet kon nemen met pootje over. Een nieuwe mijlpaal! Ook was ik veel minder bang om uit te moeten wijken voor schaatsers. Mede door de snelheid kon ik de bocht compleet nemen. Wow dat had ik niet verwacht. Ik ging er van uit dat ik een avondje nodig had met pootje over.

Verder schaats ik nu continu op de middenring. Even uitleggen voor niet schaatsers ...
De 400 meter baan heeft een buiten- en binnenbaan en nog een binnenring.

Buitenring (buitenbaan): is voor beginners, en degene die les nemen schaatsen.
Binnenring (middenbaan): waar het bij Sven fout is gegaan op de 10km met Olympische spelen, is de baan waar de gevorderde, de schaatser met meer vertrouwen zich bevind. En degene die de lessen voor gevordenen in uitvoer brengen.
Binnenring: is de ring waar je schaatsers altijd ziet inrijden (op tv) als op de binnen- en buitenbaan de wedstrijden gereden worden. Overigens in het echt ziet het er heel dicht op elkaar uit in vergelijking met tv, maar dit terzijde. Waar was ik? Oja, de binnenring is dus de ring waar de sport schaatsers zich bevinden en degenen die zich daar durven te mengen. Hier heb je ook het peloton (groep van schaatsers).

Ik zit momenteel te flirten met de binnenring. Ik blijf tegen de blauwe ring (scheiding binnen- en middenring) schaatsen. Kan nog niet mee met het peloton want die gaan te snel, maar kan wel al lekker de bochten met pootje overnemen en zo weer doorschaatsen. Niet dat het er bij mij technisch goed uitziet. Dat komt vast later wel.

Op het eind van de avond vond ik een schaatster van mijn niveau die al net wat constanter de rondjes wist te maken. Aan haar goed weten te klampen waarmee ik in de bochten al meer kon afzetten en ook mooi in een ritme kwam voor de rechte stukken. Op die momenten voel je je een beetje een Sven Kramer die heel mooi de bochten insnijdt en weer uitkomt.

1,5 uur schaatsen was weer leerzaam en de binnenring lonkt. Nu nog de verdere ontwikkeling in techniek en snelheid en dan zal het doel niet al te ver weg zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten