Zwemmen fijn, fietsen buffelen en lopen liep heerlijk - Nieuwkoop

Foto: Wijnand van der Vet

Gisteren een DNF (did not finish) met de halve triathlon van Nieuwkoop, eentje die ik zelf bewust koos te doen en niet door gebrek aan uithoudingsvermogen of blessures. Nee, in tegendeel, de eerste 5km die ik lopend afwerkte gaf me veel moed na de zware fietsrit en de toch iets langzamere zwemtijd (37min had mooi geweest). Maar de aanloop naar de wedstrijd was, op mijn 3 jarige trouwdag, voor Natasja alles behalve relaxed omdat ik al zo 'last minute' mijn voorbereidingen trof in de ochtend en we onderweg ons al afvroegen of ik toch niet te laat voor de start zou komen. Uiteindelijk bleek dat op 5 minuten mee te vallen. Maar een niet relaxte supporter die ook nog de gehele 4:15u in de regen moest supporteren terwijl ik die 100,17km afwerkte, wilde ik niet meer laten lijden. Zelf zag ik Nieuwkoop als training met name ik nog veels te weinig getraind had naar deze aanloop. Daarnaast hadden we in de avond Fleetwood Mac op het programma. Achteraf niet zo'n slimme combi kwa tijd. Met mijn huidige vorm en verwachte tijd, max 6u bezig te zijn, zou het toch wat penibel worden en Natasja was er in de ochtend al niet gerust op.
Tijdens mijn 3e en laatste fietsronde begon het echt te regenen en was er veel wind die zich al in de 2e ronde had aangesterkt. Op de fiets besloot ik Natas niet langer te kwellen en zou haar laten weten dat ik eerder zou stoppen. Zelf dacht ik aan 10km lopen wat 1 uur winst zou opleveren, maar met de regen vond ik 1 loopronde van 5km genoeg. Dus bij T2 liet ik het Natas weten. Overigens was ze zelf er allang over uit dat ik vroegtijdig moest kappen bleek. Als een doorweekte kat keek ze me aan en schreeuwde dat het in Amsterdam naar Ziggo Dome veel gedoe was, volgens de media, om er te komen met de auto omdat ook de TOPPERS daar in de Arena tegelijkertijd optraden. Duidelijk, maar ik was er inmiddels ook over uit en na mijn 5km lopen zouden we zee van tijd hebben, dus geen stress meer.

In de wissel (T2), die ik al babbelend voerde met Natas over wat we gingen doen, begon ik aan mijn 5km met meteen een lekker tempo en waar ik me erg goed voelde. Zo dat was een opsteker want tijdens het fietsen was ik blij bij de gedachte met een gemiddelde tempo van 6 minuten op 1 km. Dat bleek redelijk constant 5m25s gemiddeld te zijn over 5km. Mooi om te weten dat ik de halve met een betere tijd dan 6 uur had kunnen beëindigen.

Bij het zwemmen 5 minuten klaar voor de start keek ik of ik een HUB wetsuit zag met Maarten er in of Carla van Rooijen nog ergens te herkennen met roze badmuts. Een deel van de deelnemers was al in het water en met die badmutsen en donkere wetsuits zag ik ze beide niet. In het water zwom ik naar de startlijn aan de binnenkant van het parcours vlak achter de frontlinie. Nog steeds de beste plek om de zwem te starten wat mij betreft.

Foto: Michel Twaalfhoven

Bij de plons in het water in wetsuit, mijn eerste keer dit seizoen, genoot ik van de frisheid van het water bij het inzwemmen. Vanaf de start zwom ik lekker rustig en zat snel achter voeten die ik per ongeluk steeds aantikte. Ik had geen behoefte om ze voorbij te gaan en probeerde vooral bij de lijn te blijven.

Na 2 rondjes bij het uit water gaan schrok ik van mijn tijd: 40 minuten. Hmm, zo langzaam had ik nou ook weer niet verwacht. Er was wel wat golfslag op de korte gedeeltes maar daar zwom ik redelijk doorheen. Vond het zelfs gaaf om er doorheen te maaien. Het zwemmen ging gewoon lekker ondanks mijn doorhalen vreselijke losgeslagen molenwieken waren die naar het midden van de romp onder mij vandaan manoeuvreerde. Totaal geen techniek en fatsoen om door te glijden. Wel super longen en voelde me ook totaal niet uitgeput. Die extra longinhoud laat zich zo wel zien, mede mogelijk gemaakt door de Wim Hof Methode (WHM).
Mijn blog over mijn WHM DIY en 10 wkn video online cursus is hier te lezen: myWHMdiary.blogspot.com

In parc ferme zag ik Carla van Rooijen (Trivio Long Distance Team) die net achter me zat, wat me verbaasde. In ieder geval kon ik haar succes wensen. Later bleek dat ze met kramp kampte in het water. Dus dat verklaarde haar langzame zwemtijd.

Na de 1e kilometer powerde Carla me voorbij op de fiets en moedigde mij nog aan en ik haar. Het fietsen wilde ik behoudend houden en buffelen met een goed gevoel zonder te pushen. Wat ook goed was omdat vanaf ronde 2 de wind erg toenam. In de 2e helft van het parcours konden we gelukkig wel weer met wind mee knallen.

Foto: Toon Dompeling, www.bokehlicious.nl

Ik mis nog echte power en vond de 2e fietsronde best zwaar en overwoog ik te stoppen. Maar dat was natuurlijk geen training voor een halve en dus toch die 3e ronde in, al is het maar voor het moraal. Ik moet wedstrijdervaring opdoen en bedacht me als ik doorfiets zonder verwachtingen dan zou een loopronde ook prima te doen zijn. En zo geschiedde.
Eten en drinken deed ik gelukkig goed en genoeg onderweg en zo begon ik fris aan mijn rondje hardlopen die ik dus stopte bij 5km.

Ik was heel blij met het lopen en vond het een mooie training. Uiteraard had ik graag gefinisht en merkte bij het lopen dat ik nog rond 5u50m had kunnen eindigen wat absoluut geen slechte tijd is met de magere trainingsuren van dit jaar.

De kop is er af en zondag 14 juni doe ik mee met de OD van triathlon Huizen. Ik heb er zin in. Komende week nog wat fietsbenen bijkweken en dan pompen we ons langzaam klaar voor 26 juli waar ik de halve triathlon zal doen met de Challegen Poznan in Polen.
Mijn Beast & Beauty (BMC TM02) verdient sterkere benen.

UITSLAG: MyLaps / Garmin registratie